بخشی از متن:
چکیده:
حفظ نظم اجتماعی و انسجام عمومی در گرو تعامل و نه تقابل رفتارهای اعضای جامعه با یکدیگر می باشد. قانونگذار در راستای ایجاد هماهنگی و تعامل چاره ای ندارد جز اینکه برهم زدن تعامل اجتماعی را با ضمانت اجراهایی مواجه کند. منازعه از آن دسته رفتارهایی است که به شدت امنیت و احساس امنیت افراد جامعه را دستخوش نگرانی می کند، به همین دلیل قانونگذار جمهوری اسلامی ایران نیز برای جلوگیری از بروز چنین پدیده های نابهنجار برای آن ضمانت اجرای کیفری در نظر گرفته است. سیر تقنین در حقوق کیفری ایران نشان می دهد که رویکرد مقنن نسبت به جرم انگاری این رفتار از ثبات برخوردار نبوده و در یک برهه زمانی آن را جرم انگاری، در زمانی دیگر آن را از سیاهه جرایم خارج کرده و مجددا در سال 1375 آن را باز جرم انگاری کرده است. منازعه جرمی است که تحقق آن منوط به درگیری و زد و خورد بوده و در گرو ارتکاب دیگر جرایم علیه تمامیت جسمانی می باشد و از این حیث باید آن را جرمی وابسته لحاظ کرد. در این تحقیق از روش توصیفی- تحلیلی و منابع کتابخانه ای استفاده شده است. ...
کلمات کلیدی: منازعه، قتل، صدمات بدنی، ضرب و جرح، ماده 615 ق.م.ا
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
منازعه چیست
مفهوم شناسی
انواع منازعه
منازعه سطحی
منازعه پوشیده یا مخفی
منازعه آشکار یا باز
علل و اسباب منازعه
تأثیرات منازعه
منازعه از نظر حقوق جمهوری اسلامی ایران
رکن قانونی؛ از تولد تا بازیافت
ماهیت جرم منازعه
رکن مادی
تعدد مرتکبین
وقوع صدمات بدنی در حین منازعه
نامشخص بودن عامل صدمه
رابطه علیت بین منازعه و صدمات وارده
رکن روانی
مجازات جرم منازعه
مجازات حبس
پرداخت دیه
مسئول پرداخت دیه
نتیجه گیری
منابع